star (2012-10-04)
A propos Dawida I Mocnego jak ochrzcił Davida Powella z Torbreck Wojtek na Winijcatywie to wydaje się, że Wojtek dotknął tam absolutu: (pralinka) w Wines United w Warszwie, gdzie obficie polewano wina z Torbreck: W sensie technicznym te wina są paradoksalne. Właściwie w ogóle nie powinny mi się podobać. Mają bardzo dużo alkoholu, są gęste jak syrop. Kwasowości mało, bo tutaj się generalnie nie dokwasza. Naczelnym hasłem jest „dojrzałość fizjologiczna” (physiological ripeness). Według tej koncepcji winogrona mogą mieć dużo cukru (czyli potencjalnego alkoholu), ale jeszcze nie być w pełni dojrzałe; związki aromatyczno-smakowe, czyli fenole mają inna krzywą dojrzewania. Sprawdza się to m.in. po pestkach, które muszą być brązowe. Zwykle nie przepadam za tą koncepcją, bo bywa pretekstem do zbierania przejrzałych winogron i windowania alkoholu do astronomicznych rozmiarów. Mi takie wina kojarzą się jako słodko-gorzkie, bo cukier jest już na poziomie, ale gorzkość z niedojrzałych gron się bierze. Wina nie są klarowane i filtrowane, ale sztuczne drożdże są w użyciu, nad czym ubolewa Wojtek, choć wina są ponoć świetne i zrównoważone. Dla równowagi polecam lekturę artykułu Marka Bieńczyka Wina dla Tima (już myślałem, że wreszcie ktoś napisał o tym importerze z Bielska-Białej, co win do degustacji nie przysyła;-) i nie tylko. Czasem przeszkadzała mu "doklejona" kwasowość, czasem była ona lepiej zintegrowana. A historia o T. Johnston i D. Powell i kultowym barem Juveniles przednia!
wino11104#44439

star (2012-10-04)
T. Johnston i D. Powell przed kultowym barem JuvenilesˆTorbreck.
wino11104#44443

star (2012-10-04)
Tima Jonstona tak zapowiada Marek Bieńczyk (pralinka) : Pierwszy raz opowiadał mi o nim Wojtek Bońkowski, który przygotowując się do matury w paryskiej Bibliothèque Nationale, wpadał do jego baru Juveniles, położonego o rzut beretem, i wzmacniał wiedzę o starożytnym Egipcie rzadkimi rodzajami sherry. Później spotkała mnie dziwna przygoda, o której wielokrotnie opowiadałem: jadąc pociągiem do Marsylii czytałem pismo winiarskie, gruby jegomość obok zagadnął mnie, i choć w życiu człowieka nie widziałem na oczy, coś mnie tknęło: – Pan nazywa się Tim Johnston – powiedziałem – Pan prowadzi bar i sklep na ulicy Richelieu. No, jednak się zdziwił. Wojtek widać pracował w sklepie w Anglii, do matury przygotowywał się w Paryżu, światowiec jednym słowem!
wino11104#44444